Pynarello Tsjaikovski’s Zesde

De eerste uitvoering van zijn zesde en laatste symfonie dirigeerde Tsjaikovski zelf. Eenentwintig dagen later volgde al de tweede uitvoering – tijdens het herdenkingsconcert voor Tsjaikovski: hij was in de korte tussentijd gestorven aan cholera die hij misschien wel expres had opgelopen. 

Hoe valt zijn Zesde te omschrijven? Als het Zwanenmeer in een koortsachtige hoogste versnelling; als een symfonie van enorme, ongerichte gebaren die uit zijn voegen dreigt te barsten maar óók delen heeft alsof het kamermuziek is, zo klein, intiem en gedetailleerd. Aldus een afscheid van een moeilijk te doorgronden componist, die misschien wel net zoveel als Beethoven heeft bijgedragen aan onze collectieve muzikale baggage. Een core classic dus. 

Pynarello is een zelfbenoemd rebellencollectief: een orkest dat staand speelt, zonder dirigent, uit het hoofd en regelmatig het publiek uitnodigt om tussen hen op het podium te komen zitten.

Dit concert is onderdeel van de serie: wil je gehoord hebben.