Tien jaar happen in de Markthal

De Markthal werd geopend in 2014 en is inmiddels een toeristische trekpleister. Maar valt er voor Rotterdammers ook wat te halen op culinair gebied? Onze culinaire recensent Lot Piscaer maakte een rondje en bestelde veel te veel eten om dat te ontdekken!

Al weer tien jaar staat de Markthal van het Rotterdamse architectenbureau MVRDV spectaculair te zijn aan de Binnenrotte. Een toeristische trekpleister is het absoluut. Dagjesmensen, stedentrippers en toeristen weten het booggebouw te vinden, en vergapen zich aan het schitterende plafond, waar korenaren, frambozen, bloemen en een reuzengarnaal zich weelderig uitstorten over het publiek. Het kleurrijke kunstwerk, ontworpen door Arno Coenen en Iris Roskam, is een ode aan de natuur.

Oorspronkelijk was het de bedoeling dat de hal een verlengstuk van de markt op de Binnenrotte zou worden, met veel versproducten – zoals die op het plafond te zien zijn. Maar dat liep anders. Rotterdammers lieten de duurdere waren in de 'yuppenhut' links liggen en kraamhouders klaagden steen en been. Het was er te duur, te koud, te warm, en ga zo maar door. Soms liepen er meer muizen dan mensen.

Maar na veel ups en downs lijkt de Markthal nu weer in stabieler vaarwater. De koersverlegging van markthal naar foodhal, of op zijn Rotterdams van koopboog naar vreetkeet, heeft goed uitgepakt.

Volhouders van het eerste uur

Toen de markthal nog overwegend een plek was om boodschappen te doen, plakte Obba het als een van de weinigen anders aan. De Obbakraam met zijn fleurige slingers van roze bloemen en ander (kunst)groen, was en is een vrolijke oase in de grote hal. Het menu is inmiddels wat aangepast aan de buitenlandse bezoekers. Daardoor kun je er zowel falafel als 'traditional dutch bitterballen' bestellen, en staat het Hollandse kaasplakje gebroederlijk naast de mediterraanse mezze op de kaart. 

Andere smaakmakers van het eerste uur zijn Andalus, waar nog altijd verse visjes worden gebakken, en tapasbar 21 Pinchos. Destijds was dit het eerste restaurant in de stad waar je de Noord-Spaanse 'hapjes aan een prikkertje' kon krijgen.

De hele wereld onder één boog

Een van de allerfijnste dingen aan de Markthal is de enorme variatie aan keukens. In tien stappen reis je van de Griekse hartige taarten van Tsu Pies naar de Koreaanse gefrituurde kip met rijstcakes van Miss Chara. Frituurfans lopen van het oer-Hollandse Kroketloket naar de krokante corndogs aan de andere kant van de hal. Die hotdogs op een stokje worden gevuld met met kaas, inktvisinkt, zoete aardappel en andere creatieve varianten.

Dumplings zijn er van Turkse mantı bij The Mantı tot Chinese dumplings bij Bapao en Bao. Azië is sowieso sterk vertegenwoordigd in de hal. Op zich niet verwonderlijk; op dit continent hebben ze het concept streetfood zowat uitgevonden. Hoe tof is het dat je in de markthal nu kunt proeven van bubble tea, dumplings, bao's en jianbing (Chinese eiercrêpe) met tofu, bijvoorbeeld bij Tofu Heaven?

Ook het Indiase subcontinent laat van zich horen. Vlak naast elkaar vind je Punjabi Food, met goed geprijsde biryani's en curry's. Absolute aanrader is 55 Bombay Street, een stand die zich specialiseert in vega(n) Indiaas streetfood. Probeer eens de vada pav (ook wel bekend als Bombay Burger): een zacht wit broodje met een bol gefrituurde aardappelpuree en frisse kruiden. Hemels! Ook hun samosa's zijn erg goed. Probeer bijvoorbeeld de samosa chaat: voor 8,50 euro heb je een complete maaltijd met twee samosa's, kikkererwten, vier chutneys en nog meer kruidig en knapperig lekkers.

Een beetje liefde, please

Een ding dat helaas in negatieve zin opvalt in de hal, is de soms hyper-onpersoonlijke bediening. Veel kramen zijn overgestapt op een computersysteem voor de bestellingen en betaling. Dat is heel begrijpelijk in deze tijden van personeelstekort, maar sommige kramen maken het wel erg bont met ongeïnteresseerd personeel.

Des te fijner zijn de stands waar je wel vriendelijk en met oprecht plezier wordt geholpen, en waar je nog lekker eten krijgt ook. Op dat gebied springen er een paar in positieve zin echt uit, zoals de kraam met Portugese piri-piri-kip van de houtskool-grill Churrascaria Adega, de Venezolaanse maisbroodjes van Erikucha Areperia en de Turkse gözleme bij Ekmekci. Hier zagen we lieve mensen vakkundig en met hart en ziel werken.

Het is misschien een cliché, maar als iets met liefde is bereid, smaakt het echt nóg lekkerder. Proef zelf maar.

Fotografie: Titia Hahne