Theater Rotterdam genomineerd voor de Theo d’Or

De Nederlandse Toneeljury heeft Bram Suijker en Emmanuel Ohene Boafo samen genomineerd voor de Theo d’Or voor de meest indrukwekkende acteerprestatie in een dragende rol. Dit jaar is de prijs voor het eerst in een nieuwe, genderinclusieve vorm. Ze ontvangen deze nominatie voor hun acteerprestaties in A Case for the Existence of God, geregisseerd door Erik Whien. Deze voorstelling is, net als coproductie De Waarheidscommissie geselecteerd voor het Nederlandse Theater Festival.

Volgens het juryrapport is: “A Case for the Existence of God is een voorstelling zonder opsmuk, waarin de focus helemaal ligt op acteurs Emmanuel Ohene Boafo (die Kevin speelt) en Bram Suijker (Bryan). De contrasterende harmonie die de kern van het stuk lijkt, komt met een bijzondere intensiteit en inventiviteit tot uitdrukking in het samenspel van deze twee acteurs.“

Op 15 september worden de toneelprijzen uitgereikt door VSCD tijdens het Gala van het Nederlands Theater ter afsluiting van het Nederlands Theater Festival in Amsterdam.  

Nederlandse Theater Festival

Theater Rotterdam is met twee voorstellingen vertegenwoordigd in de officiële juryselectie van het Nederlandse Theater Festival. Geselecteerd zijn: A Case for the Existence of God en De Waarheidscommissie, een coproductie met Action Zoo Humain, Chokri Ben Chikha en andere partijen uit het Nederlandse theaterlandschap. De selectie voor het Nederlandse Theater Festival betekent een plek op de lijst allermooiste, meest indrukwekkende voorstellingen van afgelopen seizoen. 

Uit het juryrapport van A Case for the Existence of God: “Een intelligente, gevoelige verkenning van de complexiteit en de onwennigheden rond hedendaagse masculiniteit en vaderschap.Een ontmoeting tussen twee jonge mannen, die met elkaar in gesprek raken over geld, werk, zichzelf, hun dochters en hun mogelijke vriendschap.”

Uit het juryrapport van De Waarheidscommissie: “Naar voorbeeld van de ‘Waarheids- en Verzoeningscommissie’ uit Zuid-Afrika spreken getuigen zich uit in woord, beeld en beweging op treffende locaties van white establishment in die steden waar ooit een human zoo heeft gestaan. De kijker wordt daar uitgedaagd niet langer vanuit het pluche toe te kijken, maar mee te denken en te doen.”