Rotterdam in beeld tijdens de 54ste editie van International Film Festival Rotterdam
Zodra het International Film Festival Rotterdam begint, is de stad doordrenkt van film. Maar Rotterdam is natuurlijk het hele jaar door al het decor voor series (zoals recent het internationale Safe Harbor op Videoland), films en andere audiovisuele producties. Tijdens de 54ste editie wordt zoals altijd een selectie van films getoond die de stad en de inwoners als onderwerp heeft.
’t Eethuisje van Delfshaven
Anna Roza Hess, documentairemaker en bijna afgestudeerd aan de School voor Journalistiek, is blij dat haar eerste documentaire ‘t Eethuisje van Delfshaven in première gaat op het IFFR. Samen met Sam Brinkman maakte ze een portret van het oer-Hollandse eethuisje in Delfshaven en de eigenaren, Martin en Bea. ‘We wilden laten zien hoe dit soort plekken langzaam verdwijnen. Martin en Bea staan nog zes dagen per week keihard te werken, terwijl ook zij een dagje ouder worden’, vertelt Anna Roza Hess. ‘Voor ons is het belangrijk dat we ook iets teruggeven aan de mensen in onze film. En dat we het bijzondere laten zien in het alledaagse.
Anna Hess zegt over het filmfestival: ''Het mooie van IFFR is dat je er films ziet die je nergens anders zou tegenkomen. Sommige zijn zó experimenteel dat je denkt: Huh, wat heb ik nu eigenlijk gekeken?, vertelt ze lachend. Boogie Nights in Kino zijn voor Anna Hess een highlight. ‘Je staat met alle filmmakers te dansen in een bioscoopzaal, omringd door geprojecteerde filmbeelden. Zelfs voor iemand als ik die normaal niet van uitgaan houdt, is de sfeer fantastisch.''
Ze kijkt uit naar The Night is Dark and Colder than the Day van Christina Friedrich. ''In deze documentaire vraagt Friedrich 33 basisschoolkinderen waar ze bang voor zijn en neemt ze de kijker mee op een nachtelijke reis door een door hen zelf gecreëerde magische wereld. Friedrich doet precies wat ik zo waardevol vind aan documentaires maken: even uit je eigen bubbel stappen en je onderdompelen in de wereld van een ander. Haar fascinatie voor de verbeeldingskracht van kinderen deel ik. Kinderen zijn nog zo puur en onbevangen; ze hebben nog geen idee van hun eigen belangrijkheid, terwijl tegelijkertijd alles in hun wereld voor hen van het allergrootste belang is. Als maker vind ik daarom hun belevingswereld echt een schatkamer.''
Fabula
Het IFFR wordt geopend met Fabula. Een meeslepende donkere komedie van de bekroonde Nederlandse regisseur en scenarioschrijver Michiel ten Horn over de provinciale crimineel Jos die worstelt met persoonlijke en professionele mislukkingen zoals een rampzalige drugsdeal. In Fabula spelen Fedja van Huêt, Anniek Pheifer, Michiel Kerbosch, Gouden Beer winnaar-Georg Friedrich, David Kross en de Rotterdamse comedian Sezgin Güleç.
Videotheek Marco
De Rotterdamse kunstenaar, filmmaker, onderzoeker en schrijver Gyz La Rivière is een graag geziene gast op het IFFR. Zijn films New Neapolis, Malin TV en 12 – A Film About the Fret Click waren eerder al te zien op het festival. Deze editie is Videotheek Marco te zien.
''Mijn film Videotheek Marco (96 min.) gaat deels over de laatste videotheekhouders in de Benelux en deels over de rijke geschiedenis van (familie)videotheken. In Rotterdam ontstond de eerste Nederlandse videoketen. Voor Nederlanders met een migratieachtergrond waren videotheken ook heel belangrijk. Het was de plek waar je films, tv-series en voetbalwedstrijden uit eigen land op video kon huren. Het gaat bovenal om de sociale functie van de (buurt)videotheek. Het is een film over de veranderende stad vanaf ongeveer 1965. De videotheek als venster en als metafoor. Kortom, de film is een ode aan de videotheek in het straatbeeld.''
Feis Forever
De populaire Rotterdamse rapper Feis werd op 1 januari 2019 zinloos doodgeschoten in een café op de Nieuwe Binnenweg. De dader schiet de rapper op straat in de rug na een kort opstootje in de zaak. In Feis Forever toont regisseur Olivier S. Garcia door middel van interviews en songteksten, gecombineerd met gesprekken met bepalende vrienden uit de Rotterdamse scene, het belang van Feis binnen de stad en de hiphop.
Boxing against the Binary
Esmée van Loon (1996) is een documentaire regisseur uit Rotterdam die eerder al een korte film maakte over de de Rotterdamse dragqueen Ma’MaQueen. Daarna maakte ze documentaires die zijn vertoond bij meerdere nationale en internationale festivals, waaronder het IFFR, ShortCutz, Sheffield Docfest en het Nederlands Film Festival. Ook zette ze een stichting op ter bevordering van inclusieve en sociaal maatschappelijke filmprojecten. Haar korte film Boxing Against the Binary maaktze ze in het kader van Rotterdam Pride en die wordt tijdens dit IFFR vertoond. De documentaire gaat over Queer Gym, een veilige ruimte in Rotterdam waar queermensen comfortabel kunnen sporten.
Bubbling Baby
Vanuit het IFFR wordt er regelmatig een beurs van €20.000 (gefinancierd door de gemeente Rotterdam) uitgereikt aan lokaal filmtalent. Onderzoeker en filmmaker Sharine Rijsenburg is de vijfde winnaar van de RTM Pitch. Met de beurs maakte zij afro-futuristische project Bubbling Baby die te zien is op het festival.
Rotterdam Rave Culture “30 Years of Heritage”
Dennis van Rijswijk werkte als geluidstechnicus mee aan producties zoals Opa Cor, Kung Fu Leeuw en vele commercials. Daarnaast is hij ook liefhebber van stevige dance zoals Gabber. Samen met muziekjournalist Holly Dicker maakte hij een ode aan de gabberscene in Rotterdam van de jaren 90 tot nu. Met nostalgisch archiefmateriaal en interviews met dj’s, feestorganisatoren en ravers. Onder meer Mike Redman, Thrasher (Gareth van Wijk) en dj Panic komen aan het woord in Rotterdam Rave Culture “30 Years of Heritage”.
Op 31 januari is er een feest bij Perron om de première te vieren.
Drie dagen vis
De Rotterdamse regisseur Peter Hoogendoorn debuteerde in 2015 met het veelgeprezen debuut Tussen 10 en 12. Een autobiografisch verhaal over de zoektocht door Rotterdam nadat van een jongen zijn ouders moet gaan vertellen dat zijn zus en hun dochter bij een ongeluk is omgekomen.
Drie dagen vis is een tragikomedie over een vader-zoonrelatie van weinig woorden. De Rotterdamse Gerrie (68) woont al jaren met zijn tweede vrouw Rosa in de Algarve, maar staat officieel nog steeds in Nederland ingeschreven. Gerrie, vroeger buschauffeur, is COPD-patiënt en gaat eens per jaar naar Rotterdam voor zijn controles en andere routinebezoekjes. Hij logeert dan bij zijn Kaapverdiaanse stiefdochter en herenigt zich ook met zijn zoon Dick (45), die met zichzelf en de rest van de wereld overhoop ligt.
Papa, ik ben
Vlins (Ilias Fettouhi) is een opkomende Rotterdamse artiest. In een korte film volgt regisseur Sam Nieuwenhuis hem na de geboorte van zijn dochter. Het plaatst zijn positie als zoon, en de ingewikkelde relatie met zijn eigen vader, in een nieuw perspectief.