Rats on Rafts brengt nieuw studioalbum Deep Below uit

De Rotterdamse band Rats on Rafts brengt op 7 februari een nieuw studioalbum uit: Deep Below. De singles Japanese Medicine, Hibernation, Sleepwalking en All These Things zijn nu uit. Het album werd in hun eigen studio opgenomen en zal wereldwijd via het Britse label Fire Records verschijnen en in Nederland via hun eigen label Kurious Recordings. Ter gelegenheid van de release zijn er twee listening party's bij Galerie Weisbard op 6 en 8 februari. Op 7 maart speelt de band in Rotown.  

Via deze link kunnen liefhebbers zich aanmelden voor een van de twee listening party's in Galerie Weisbard.  Er zal een speciale audio set-up worden neergezet waarbij de originele mastertapes gebruikt worden om het album Deep Below ten gehore te brengen. Dit gebeurt vanaf de bij de opnames gebruikte masterrecorder, een Telefunken M5C reel-to-reel bandrecorder uit 1969. Er is een expositie van de foto’s die tijdens het maakproces van deze plaat zijn geschoten door Jasmijn Slegh. Er wordt ook een Q&A met de band en Jasmijn gehouden.

Vervreemding door de kieren

Deep Below is volledig analoog opgenomen op hun 16 sporen taperecorder met hulp van Niek van den Driesschen. Met nieuwe ingrediënten zoals de Soundcraft 1s mengtafel (gebruikt door reggae producer Lee Perry) en de Solina string synthesizer. Hoewel Rats on Rafts de nummers relatief traag en spaarzaam heeft gehouden, sluipen diepere overpeinzingen over sterfelijkheid en vervreemding door de kieren.

Voorman David Fagan: “We hebben de jaren '80 niet meegemaakt, maar kijken terug op de delen die we mooi vinden en recentere muziek die erdoor geïnspireerd is. Onze muziek had er nooit zo uit kunnen komen als het toen was gemaakt.''

Over Japanese Medicine zegt Fagan: “Japanese Medicine is gericht op een vroegere versie van mezelf, die persoon is weg maar af en toe mis ik hem omdat het leven veelbelovend en onvoorspelbaar leek.”

Over All These Things zegt hij: "De tekst is geïnspireerd op hoe ik dingen mee maakte als kind, mijn voorstelling van de toekomst en de volwassenen waar je naar moest luisteren. Je kijkt naar ze op en hoopt op een dag ook groot te zijn en zelf de touwtjes in handen te hebben. Ze lijken zo zeker van alles, maar als je ouder wordt kantelt je perceptie elk jaar iets meer tot je eigenlijk terug verlangt naar die tijd, waar in de toekomst alles nog mogelijk was.”