Erasmus Universiteit Rotterdam onthult mural van Mick La Rock ter ere van 110-jarig bestaan

De Erasmus Universiteit Rotterdam viert haar 110-jarig bestaan. In het kader van het 22e lustrum ontwierp Mick La Rock een mural op campus Woudestein. De muurschildering, met een formaat van ca. 10 x 30 meter, is feestelijk ingehuldigd in het bijzijn van de kunstenares bij het S building. In de Erasmus Gallery is nu ook haar solo-tentoonstelling ‘Brutal’ te zien met recente, autonome werken.

De EUR streeft al vanaf de vroege ontwikkeling van de universiteit op Woudestein naar een omgeving met een bijzondere uitstraling. Beeldende kunst speelt in dit streven een belangrijke rol. Dat is zichtbaar in het niveau en de grote variatie aan kunstwerken die te zien is in de gebouwen en de buitenruimte van de universiteit. De kunstwerken vormen samen de Kunstcollectie EUR.

Kunst kan (metaforische) muren afbreken

Prof.dr. Pauwke Berkers, hoogleraar sociologie van populaire muziek aan de Erasmus Universiteit Rotterdam: “Muren worden meestal gebruikt om grenzen af te bakenen: tussen publieke en private ruimte, tussen mensen. Kunst kan fungeren als een brug tussen sociale groepen en (metaforische) muren afbreken. Street-art bevordert het engagement met de ruimte en de mensen daarin.”

Mick La Rock

Mick La Rock (Aileen Middel, 1970) is een van Europa’s eerste en bekendste vrouwelijke kunstenaars in de graffittiwereld. In de pionierstijd van hiphop, toen graffiti, rapmuziek en breakdance vanuit New York City de straten van Europa veroverden, begon zij op 13-jarige leeftijd gepassioneerd haar bijnaam MICKEY te schrijven. Gedurende de jaren ‘90 - 00 werkte en woonde ze zowel in Amsterdam als in New York, waar ze onderdeel werd van de New Yorkse graffiti scene en samenwerkte met de meest bekende graffiti artiesten (zoals Blade, Lady Pink, Dondi, Futura, en Lee Quiñones).

Haar graffitikunst ontwikkelde zich van traditioneel naar abstract, beïnvloed door het ruwe beton van utopisch brutalistische architectuur uit de tweede helft van de vorige eeuw en typografie uit diezelfde periode. Geïntrigeerd door de vraag: ‘Wat doet een letter als hij niet meer gelezen hoeft te worden’, vervreemdt ze de elementen van haar oude graffitinaam tot abstractie, weg van hun oorspronkelijke essentie en compositie.