Brutus presenteert de tentoonstellingen: An Uaihm Bhinn en SEX SHOOTER

Met haar werk toont de Rotterdamse Hester Scheurwater de dubbele standaarden rondom vrouwelijke seksualiteit in hedendaagse media. Met haar weinig verhullende en soms schokkend directe zelfportretten stelt ze voorgespiegelde schoonheidsidealen en preutse moraliteit aan de kaak. SEX SHOOTER verkent gendervrijheid, identiteit, verlangen, maatschappelijke normen, zelfexpressie en representatie en is vanaf 24 januari bij Brutus te zien. Tegelijk opent An Uaihm Bhinn, een samenwerking tussen kunstenaar/componist Lugh O ́Neill en het experimenteel ontwerp- en performance collectief Temporary Pleasure. Gecureerd door Orpheu de Jong. Beiden te zien t/m 16 februari.

In SEX SHOOTER gaat Scheurwater aan de haal met de mannelijke blik die vrouwen reduceert tot lijdend voorwerp van begeerte. In haar handen wordt het een wapen van seksuele bevrijding, waarmee individuen hun seksuele en genderidentiteiten op eigen voorwaarden kunnen uitdrukken. De tentoonstelling toont naaktportretten van mensen die reageerden op een open oproep, waarbij de deelnemers zelf de regie over hun portret kregen. Door deze omkering van de traditionele machtsdynamiek tussen fotograaf en model worden conventionele normen uitgedaagd en ontstaat ruimte voor authentieke zelfrepresentatie.

Geen abstract lustobject

Hester Scheurwater nodigt kijkers uit hun eigen vooroordelen te heroverwegen. De tentoonstelling laat de grenzen vervagen tussen het publieke en private domein en onthult de rauwe realiteit achter de façade van perfectie. Door formele tentoonstellingen te combineren met publieke interventies herschrijft Scheurwater de verhalen rondom gender, zelfexpressie en seksualiteit.

Sanne ten Brink, directeur Brutus: “De naakten van Scheurwater zijn geen abstract lustobject – haar portretten zijn het tegendeel. Scheurwater wrikt het vrouwelijk lichaam uit de klauwen van de mode- en cosmetica-industrie en eist het recht op zich open en bloot te kunnen tonen.”

An Uaihm Bhinn

Voor An Uaimh Bhinn wordt Brutus getransformeerd door het experimenteel ontwerp- en performance collectief Temporary Pleasure en geactiveerd met behulp van minimale bouwsels van variabel formaat. Ze vormen een op zichzelf staande installatie maar dienen ook als ‘locatie-binnen-een-locatie’ voor een tentoonstelling, performance of ander evenement. Zo worden de grenzen tussen sculptuur, podium en ruimtelijke geluidsinstallatie opgerekt en vervaagd.

Centraal in An Uaimh Bhinn staat Giants van Lugh O ́Neill, een geluidskunstwerk en video-installatie met drie schermen die een performance tonen die plaatsvond tussen de basaltkolommen van Fingal’s Cave. Deze grot op het eiland Staffa, voor de kust van Schotland, staat bekend om zijn kathedraalachtige akoestiek en vormt volgens de lokale mythologie het uiteinde van een oude brug die gebouwd is door reuzen.

Giants onderzoekt de culturele interpretaties van akoestische ruimtes, waarbij speciaal wordt gekeken naar de rituele rol die natuurlijke structuren hebben gespeeld in het verleden. Technieken als galm en echo worden al bijna een eeuw lang gebruikt in opnamestudio’s om beweging in tijd en ruimte te simuleren. Maar door opname en compositie te benaderen als ruimtelijke praktijk en geluid te beschouwen als middel om omgevingen te doorgronden, zouden we geluid kunnen beschouwen als een deur naar ervaringen uit het verleden.

In An Uaimh Bhinn creëren Lugh O'Neill en Temporary Pleasure een akoestische en ruimtelijke omgeving die voortdurend transformeert, van tentoonstellingsruimte tot installatie en podium. Daarbinnen nodigen zij muzikanten, kunstenaars en publiek uit voor een collectieve muziekervaring die contemplatief, extatisch en zelfs emotioneel zuiverend kan zijn.