Lambrini Girls

Één ding is zeker: een optreden van het Britse Lambrini Girls is het meest professionele zooitje ongeregeld dat je ooit zult meemaken. Het duo brengt urgente feministische DIY-punk, die vooral snel, luid en heerlijk rauw is. Met een onuitputtelijke bron van rechtvaardige woede brengen ze punk terug naar zijn oorsprong—als platform voor verzet en het aanpakken van maatschappelijk relevante kwesties.

Toch is het niet alleen maar moshen en schreeuwen, want ze hebben een diepere missie. Ze willen vooral een veilige ruimte creëren voor mensen uit de queer community en andere gemarginaliseerde groepen, net als zijzelf. Op hun debuut-EP You’re Welcome spuugt de band hun gal over transfobe, zelfbenoemde feministen ("Terf Wars"), de schadelijke misbruikcultuur in de muziekindustrie ("Boys in the Band"), en toxische mannelijkheid ("Lads Lads Lads"). Het is bijzonder hoe snel ze tijdens hun shows een hechte gemeenschap vormen van iedereen die aanwezig is, terwijl ze tegelijkertijd elke toeschouwer in een mosher weten te veranderen, met een furieuze pit die vaak van begin tot eind woedt.